به سراغ من اگر می آیید نرم آهسته بیاید مبادا که ترک بردارد چینی نازک تنهایی من

قطع یک هفته ای پیامک، مصداق بی کفایتی دولت احمدی نژاد

بازي مضحكي است. هفت روز است در كشورمان سيستم پيامك مختل شده است؛ دقيقا از شب انتخابات. اولش همه‌مان تلخ خنديديم كه: عجب، پس اين پيش‌بيني هم درست از آب درآمد. آخر چند روز پيش‌ترش، علي‌اكبر محتشمي‌پور، رييس كميته‌ي صيانت از آراي مهندس موسوي هشدار داده بود كه قرار است سيستم پيامك كشور را طي پروژه‌اي به محاق ببرند. بردند. همان شب انتخابات.

مديران بي‌كفايتي دارد اين دولت نهم. پس از گذشت هفت روز از بلبشوي پيامكي، حالا چند روز است كه در بخش‌هايي از روز، به‌راحتي سيستم ارتباطي تلفن همراه هم قطع مي‌شود. تاجري؟ پزشكي؟ وكيلي؟ باش. كارت مختل مي‌شود؟ بشود. وزير ارتباطات نشسته توي دفترش، بي‌خيال دنيا. وزير ارتباطات دولت بي‌كفايت نهم عين خيالش نيست كه فكري به حال اين اوضاع كند. عين خيالش نيست كه با همين قطع سيستم پيامك، چه ضربه‌ي اقتصادي عظيمي به كشور وارد مي‌شود. عين خيالش نيست كه حتي يك كنفرانس خبري ترتيب بدهد و مثل رييسش چهارتا دليل و بهانه بتراشد و بگويد ملت بدبخت، به خاطر فلان مشكل سيستم قطع است. الكي بهانه بتراشد حتي. نه. بي‌مسئوليتي بيداد مي‌كند.

بامزه‌ي ماجرا اينجاست كه رسانه ميلي هم تند و تند گزارش تهيه مي‌كند كه اين اعتراض‌ها و تجمع‌ها چه اثرات بدي بر فعاليت مغازه‌داران گذاشته!! يكي نيست بگويد بسته شدن دو ساعته‌ي يك خيابان اثر اقتصادي بدتري دارد يا اختلال يك هفته‌اي در سيستم موبايل كل تهران.

اين روزها مدام فكر مي‌كنم كه مردم ينگه‌ي دنيا با ديدن حال و روز ما به چه فكر مي‌كنند؟ كاش مي‌شد از وزير ارتباطات شكايت كرد.

همه‌ي ما مي‌دانيم كه چه بر سرمان آمده است. آنها از ما مي‌ترسند. مي‌ترسند با پيامك غوغا راه بيندازيم. اما كاش مي‌دانستند كه با اين‌همه بي‌كفايتي، صداي طرفداران خودشان را هم درآورده‌اند. آقاي فعلا رئيس‌جمهور، آقاي وزير، از پيامك مي‌ترسي؟ شاه قاجار هم از تلگراف مي‌ترسيد.






نظرات:



گزارش تخلف
بعدی